Boğazım hep kurudur öksürürüm
Genelde gece yolda başım önde yürürürüm
Ben insanların yüzünü değil gözlerini görürüm
Ve inan istisnasız hepsi kendi güzel renkleriyle övünür
Kimin başardığı elbet günü gelince görülür
Elde ne var ne yok harcarım ben zamanımı
Sökülür tüm attığım o dikişler ve yaptığım tüm işler
Unutulur mu bilmem vakit geldiğinde ölünür
Bu insanlar neden hep kendisiyle yarışır?
Bigün aynaya yenildiğinde neden hepsi şaşırır?
Ağlamaklı gözleriyle bakar durur hepsi hayatlarına
Cam kırıklarıyla dolu kanayan ayaklarına
Sevincini de kibrini de gördüm bi ton dostumun
Artık eski yol değildi o mutlulukla koştuğu
Tek bildiği vakti çalmak oldu zaman denen patronun
Ve üstüne sigara dumanı sindi hayat denen paltomun
Ben ısrarla yürüdüm hayatı tek başıma yaşadım
Ne yaşadıysam kendi omuzlarımda taşıdım
Sus ve bil ki özgür kendi ayaklarının üstündeydi
Yalansızdı sözcükleri sayfalarım ölmeseydi
Belki iki insan aynı şarkıların içindeydi
Yarıda bıraktığım ne varsa hepsi gece benimleydi
Yalnızlığın hakedeni olmaz ya da anlatmiyim
Son kalan içki param acaba hangi cebimdeydi?
Koru beni gece olmasın
Gölgeler yastık yorgan olmasın
Gözümde hiç uyku kalmamış
Bilmem bu perdeler ne gizler?
Hayat önünü ilikleyemediğim bi ceket
Ve insanların kalbi sanki birer çelik yelek
Kafamda dirilen bi ton cesetle gecemi geçiremem
Bana sabretmeyi öğretmeyin aramıyorum sebep
Hayat uykusuzluk hayat para yorgunluk ve stres
Hayat küçük mutluluklar hayat kalabalık bi kafes
Cevabı olmayan tüm sorularla bütünleşir her nefes ve
Orda son kalan dala da tutunabilir mi herkes
Nedense telaş içinde yürür durur
Bu gökyüzünün altına hapsolmuş tüm iki ayaklı ruhlar
Bense ellerim cebimde ayaklarımda yağmur yürür dururum
Çantama hapsettiğim güruhla
Kendinden bahsetmekse çaresizlik
Yaptığım tüm şarkılarsa beni anlatır
Çaresizliğin boyutu nedir ya da
Resmini gelip biri çizer mi bana
Belki günün birinde kendimden özür dilerim ama
O gün bugün değil o gün hiç gelmicektir belki
Özgür son kalan parasıyla içicektir
Sen ki bilemezsin hayatlarımız aynı değil olmadı da
O karakterler şişede durduğu gibi durmadı da
Sanki kimse nasılsın diye sormadı da
Anlatıp da durdu özgür onca sene dinledi hiç yılmadı da
Kimseleri kırmadı da bi kendi kalbi parçalandı
Hesabını kimselere sormadı da...
N'aptı?
Koru beni gece olmasın
Gölgeler yastık yorgan olmasın
Gözümde hiç uyku kalmamış
Bilmem bu perdeler ne gizler?
Koru beni gece olmasın
Gölgeler yastık yorgan olmasın
Gözümde hiç uyku kalmamış
Bilmem bu perdeler ne gizler?