ก้มกราบวันทาองค์ปู่นาคาพญานาค
ลูกขอวิงวอนไปถึงคนฮัก
หนุ่มเมืองน้ำผุดตำบลห้วยยาง
ฝากน้ำที่ไหลไปบอกหัวใจให้อ้ายคืนทาง
เมื่อบ่มีอ้ายอยู่เคียงข้าง
หัวใจบางๆ
ก็พังหมดแล้ว
ฮอดเดือนเมษาปีนี้ต้องมาช้ำหนัก
เมื่อฮู้ข่าวว่าคนฮัก ปีนี้ลาไกลหายมิดซีลี่
ไม่ส่งข่าวมาจักเป็นจังใด๋หายไปเป็นปี
ไม่ส่งข่าวมาจักเป็นจังใด๋หายไปเป็นปี
เวลาล่วงเลยไปทุกที ใจน้องคนนี้แสนทรมาน
ฮอดมื้อวันงาน ขึ้น 15 ค่ำเดือน 5
ยืนรออ้ายทั้งน้ำตา อ้ายบ่ได้มาสรงหัวน้ำผุด
สิเฮ็ดจังใด๋ในเมื่อหัวใจมันชํารุด
โอบกอดรูปเจ้านึกภาพยามใด๋แล้วใจทรุด
ยังคิดฮอดอ้ายที่สุดคิดเห็นยามใด๋ใจน้องสลาย
อยู่ไสอ้าย เป็นห่วงพี่ชายละหายมิดซีลี่
อยู่ไสอ้ายเป็นห่วงพี่ชายละหายมิดซีลี่
หรือว่ามีสาวกรุงนอนซ้อน ฮวมบ่อนนอนเฮียง
คนเคยเคียงซู้เก่าคราวหลัง เจ็บทุกครั้งละคิดเห็นหน้าพี่
คันได้ยินเพลงนี้ให้อ้ายต่าวคืนมา
วอนปู่นาคาผู้คอยรักษา ที่หัวน้ำผุด
วอนปู่หมื่นตื้อ ช่วยดึงฉุดเอาดวงใจของอ้ายคืนมา
ฝากน้ำที่ไหลไปบอกหัวใจของอ้ายว่า
ให้อ้ายอย่าลืมคำหมั่นสัญญา
ว่าสิกลับมาขอน้อง แต่งงาน
มองต้นดอกจานที่มันบานล่วงหล่น
เปรียบดังเหมือนกับใจคน พอนานวันไปยิ่งจางหาย
สี่ห้องหัวใจไม่เคยมีใครนอกจากพี่ชาย
คิดฮอดแต่อ้ายหลายๆ ยังรอพี่ชายกลับมา
ฮักน้องหลุดที่น้ำผุดทับลาว
ซังเด้ ซังคักผู้บ่าว มาตั๋วให้รอแล้วบ่คืนมา
สงกรานต์ปีนั้น ผูกใจเฮาสองด้วยคำสัญญา
ผ่านไป2 ปียังบ่เห็นมา
บ่หลูโตนกัน แน่บ้ออ้ายจ๋า
ความฮักปานดึกหินลงน้ำ
ความฮักปานดึกหินลงน้ำ
ผู้เฒ่าเพิ่นถามละถึงอ้ายบ่เซา
ผ่านไป2ปีกะยังบ่เห็นเจ้า
เห็นเจ้าล่ะเห็นเจ้า เห็นเจ้า
จักสิบอกเพิ่นจังใด๋
ฮักเปลี่ยนไปน้ำตาไหนออกตา
คิดถึงสัญญาแล้วใจช้ำ
หัวใจช้ำ